sábado, junio 25, 2005

Sentimendu kromatikoak con tocata y fuga

Hemen naiz berriro. Ta indatsu gaiñera.

Zoriontxua naiz. Zoriontxu nao. Zoriontasuna bizi det.
Ta pentsatzen deguna bañon errezagoa da.
//
Bizitza ez da txuri ta beltza.
Are gutxiago grixa.
//
Margolariaren kolorez beteriko paleta zaharraren baitan bizi gera.
Berak margotzen gaituela uste dugu maiz,.. gaur urdiña,.. atzo gorria,.. ta bihar? ea ze kolorez margotzen duen ene bizitza bihar..

Errexa izango litzateke ezta? Gure animo-egoerak margolari zaharraren esku dagoela siniztaraztea gure buruari.

Bañan ez da horrela. Gu geu gera gure paletaren jabe. Gu geuk egiten dugu gure bizitza zoriontxu eta zoritxarreko.

Eta nik,.. zoriotxu egin det nere burua.
//
Ostegunean izan zen.
Goizeko lauretan begi makarrak kendu, eta Donostiako Haizearen Orrazia-rantz abiatu giñen kamara ta guzti.

Penagarria da hain eskura izanik, lan bat izatea harantz hurbiltzeko behar nuen eskusa. Bañan pena merezi izan zuen.

Bertan bikote bat, berauen bizikletak lagun zituztela. Eta gu,.

Etzan urteko egunsentirik politena izan, bañan ispirazioak jota, argazkia primerakoa izan zen. Esforzuak justifikatzen dituenetarikoa. Egunero zergatik jeikitzen naizen lanera juteko gogoratzen dian hoietako argazki bat.
//
Arratsaldean,.. goizean agurtu ninduen eguzki bera, azkenekotan zen. Bañan bere azkeneko funtziorako galarik hoberenak gordeak zituen. Hamaika koloreko funtzioa.
Ta ni, lagun baten konpañian, malekoiaren arroketan barrena, ta garagardoak alboan.

Filosofia. Hura zen arratsalde hartako funtzioaren izena. Bi gizasemeren filosofia, en si bemol, con tocata y fuga,.. bañan batez ere,.. ALLEGRO.