lunes, agosto 22, 2005

Askatasuna

A Lack of Color entzun daiteke studioan.
Bakarrik nao.
Eta nere bazkal osteko zigarroaren amatatzearekin batera, leihotikan arratsaldeko argi zoragarri bat sartzen dela konturatu naiz.
Studio osoa ilunpetan, eta leihotikan argi izpiak nere keari hamaika forma atereaz.
Eta momentu batez, institiboki, argi hori nereganatu eta leihora atera naiz argi polit hura ikusteko,.. bañan eguzkiak itsu utzi nau. Konturatu naiz,.. argi izpi hoiek ederrak zirela zeuden tokian,.. leihotikan sartuz studioaren ilunperantz.

Hasieran konplexua dirudien egoera honek, erreflexio oso simple batetara eraman nau;

Maiz, gustatzen zaigun edoze, gureganatzen saiatzen gera. Bañan alboan jartzea, beraregaz disfrutatzeko, besterik etzaigu geratzen.

Mikelek maiz esan ohi du,.. txoriari hegoak ebaki banizkio,..neria izango izango zen,.. bañan horrela,.. etzen gehiago txoria izango. Bere simpletasunanean,.. ze hitz haundiak.

Txikia nintzenean asko markatu nauen pelikula bat ikusi nuen. Ez dakit haren izenburua eta ez det berriro ikusi ere. Bertan, gaixotasun sendagaitz bat zuen semeak, ahalik eta opari gehien egiten saiatzen zen aita bat zeukan, sufrimendu hura itzaltzekotan akaso,..

Semeak zaldia nahi zuen, eta aitak zaldia eman zion.
Semeak otsoa nahi zuen, eta aitak zaldia eman zion.

Bañan zaldia eta otsoa,.. etziren zaldi eta ez otso,.. etzedelako haien baso eta larreetan.
Eta aita gajuak,.. seme gaixoa, eta lekuz kanpo zeuden bi animali zituen alboan.
,... eta iñor ere zoriontsu,... pelikula horrek impotentziz bete eta betirako markatu ninduen,..

Argi izpi hoiek dauden tokian egonik politak diren moduan, ezin degu, gure berekoitasunaz, gustatzen zaiguna bere espaziotik mugiarazi;
ezin degu gure bikoteari aldatzen eskatu,
ezin degu gure lagunei behartu nahi ez dutena egitea,..
ezta beraien fallo txikiak aldatzea eskatu ere,..
ze,.. azken fiñean,.. bakoitza dan bezelakoxe maitatzea,.. hori da askatasuna.
Ta askatasuna azken fiñean,.. maitasuna.